Ακρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί,παίρνει σπυρί,κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε,στα μάτια η μάνα μνέει
Στεκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
Eρμο τουφέκι σκοτεινό,τί σ΄έχω εγώ στο χέρι;
όπου συ μου΄γινες βαρύ και ο Αγαρηνός το ξέρει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου