Translate

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

«Η ώρα του Λύγκα»-ΘΕΑΤΡΟ





Τα παιδιά του Παιδικού Χωριού SOS και του Δήμου Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης σας προσκαλούν στο 5ο Διήμερο Παιδικό Φεστιβάλ Τέχνης.



Τα «μεγάλα» παιδιά, το Σάββατο 18 Ιουνίου, στις 20.30, θα παρουσιάσουν το έργο του Περ Όλοφ Ενκβιστ, «Η ώρα του Λύγκα».ΘΕΑΤΡΟΝ ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ<Ελληνικός Κόσμος>,Αιθουσα Ιφιγενεια β,Πειραιώς 254,Ταύρος.

Δεν σας υποσχόμαστε «τρελό γλέντι», αλλά μια παράσταση, που αξίζει να την σκεφτεί κανείς και μετά..



Σκηνοθετεί ο Τηλέμαχος Στεργιούλης

συμμετέχουν:

Αγόρι: Σταμάτης Γκρους

Λίσμπετ: Βερονίκη Κανιτάκη

Ιερέας: Τζούλια Χρυσού



Λίγα λόγια για το έργο:



«Αν δεν υπάρχει τίποτα, που να 'χει νόημα, τότε τρελαίνεσαι» καταθέτει σοφά το αγόρι στο τέλος του έργου. Έχει πρώτα σκοτώσει δύο αθώους και ξεκοιλιάσει έναν τρίτο, εκδικούμενος για την απώλεια αυτού ακριβώς του νοήματος.

Ήταν αρχικά το σπίτι, όπου μεγάλωσε και βρήκε την αγάπη και την αποδοχή από τον παππού του, μέσα στη γονική εγκατάλειψη και την μητρική αδιαφορία.

Και μετά ήταν ο γάτος - Θεός του επιστημονικά αποτυχημένου και οριακά απάνθρωπου πειράματος, στο οποίο αναγκάστηκε να συμμετέχει.

Η λύτρωση όμως του ήρωα, το happy end του έργου, βρίσκεται ακριβώς εδώ: Στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, που έχει ή βρίσκει τη δύναμη να δραπετεύει από όλες τις φυλακές του κόσμου και να ξεπερνά όλα τα ανυπέρβλητα εμπόδια, προκειμένου να βιώσει την 25η ώρα του Λύγκα.

Η οποία είναι παραπανίσια, αλλά όχι περιττή.

Σταμάτης Γκρους



Η βία και η εγκατάλειψη οδηγούν τα θύματά τους να γίνουν με τη σειρά τους θύτες; Και πως μπορεί κανείς να σπάσει τον φαύλο κύκλο; Ποιος ο ρόλος του σωφρονιστικού συστήματος; Και η βία, που συχνά απορρέει απ' αυτό;

Που βρίσκονται τα όρια ανθρώπου και μη - ανθρώπου, αναρωτιέται κάποια στιγμή η Λίσμετ. Που βρίσκονται τα όρια επιστήμης και ανθρωπιάς, αναρωτιέται ο θεατής - κοινωνός του αποτρόπαιου πειράματος, που λαμβάνει χώρα επί σκηνής. Και που βρίσκεται, άραγε, το συναίσθημα να στρογγυλέψει τις γωνίες αυτής της ψυχρής, όσο και στερημένης προσωπικότητας, που παθιάζεται με το πείραμα κι αφήνει κατά μέρος τον άνθρωπο..

Βερονίκη Κανιτάκη



Όταν 3 χρόνια πριν, διάβασα για πρώτη φορά την «ώρα του Λύγκα» ένοιωσα ότι αφορούσε άμεσα, όλους εμάς, που έχουμε την τύχη να συναναστρεφόμαστε με παιδιά, που βιώνουν «οριακές» καταστάσεις, από τις επιλογές των ενηλίκων.

Γιατί είναι πράγματι τύχη και συνάμα χαρά, να σου επιτρέπουν, μέσα από τις δυσκολίες τους, να αναγνωρίζεις την τρυφερότητα, που κρύβουν καλά.

Αντίστοιχα συναισθήματα πιστεύω πως βιώνει η Ιερέας του έργου. Έρχεται με ανοικτό μυαλό και καρδιά, σαν μια μητρική αγκαλιά, όχι για να δώσει άλλη μία ετυμηγορία, αλλά για να νοιώσει την «αλήθεια» αυτού του αγοριού.

Αυτή η εμπειρία μπορεί πράγματι να σου αλλάξει τη ζωή.

Τζούλια Χρυσού



Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά πάνω από 15 χρόνων