Translate

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2016

ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ /// της ΑΣΗΜΙΝΑΣ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ



image



Aναδημοσίευση από http://grammophono.tumblr.com/post/139653261227/bang-bang-%CE%B1%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7


Το τραγούδι σου μέσα στο γκρίζο .Κοίταζα τον ποταμό που καθρέφτιζε την νύχτα και απορροφούσε όλους τους κραδασμούς της.


Μου έλεγαν ότι έμεινα μόνη,μου έλεγαν διάφορα.Αλλά εγώ δεν τους πίστευα.Ούτε και τώρα δηλαδή.Υπάρχουν τόσες φωτογραφίες που αποδεικνύουν ότι ζήσαμε μαζί,υπάρχει το ημερολόγιο που είναι γεμάτο καταγραφές.Ωρες ,μέρες στιγμές ολάκερες γεμάτες από σένα.
“Θύμάσαι τότε που συνηθίζαμε να παίζουμε;”
Όχι,δεν ήμασταν πολύ μικροί!Παίζαμε κι όταν μεγαλώσαμε ,πάντα παίζαμε.Γιατί την θεωρούσαμε παιχνίδι τη ζωή.

Το τραγούδι σου μέσα στο γκρίζο.Όταν δεν μπορώ τους τέσσερις τοίχους πάω στο ποτάμι.Ξέρεις,το ποτάμι μας.‘Ελα .'Ελα κι εσύ.
Σε καλεί αυτή που αναπάντεχα σε έχασε.'Ετσι λένε τουλάχιστον.Λένε ότι σε έχασα,ότι έμεινα χηρ….'Ακου να δεις.Κι όμως ,μπορεί να είναι αλήθεια γιατί μερικές φορές κλαίω.’Ανεξήγητα.Ασυναίσθητα γίνομαι εγώ το ποτάμι.'Εγώ είμαι το ποτάμι που καθρεφτίζω έναν έναν τους κραδασμούς της απώλειας.Και μου ταιριάζει η νύχτα περισσότερο άπ’ τη μέρα απ’ τότε που …. Και αν θέλεις να ξέρεις το σπίτι μας έχει ακόμα τη μυρωδιά σου.Και γι αυτό δεν αντέχω.Είναι αφόρητη αυτή η μυρωδιά της απουσίας,γλυκέ μου άντρα.Τον έκανες τον φόνο.Τώρα ταξίδεψε ήσυχος και μή σε νοιάζει.Τα κατάφερες μια χαρά.Πυροβόλησες την καρδιά μου.Πυροβόλησες τη ζωή μου.Με τόση ευκολία.Σίγουρα δεν θα το ήθελες.'Ηταν η κακιά στιγμή,ή το κακό το πεπρωμένο.Αλλά εγώ γιατί έχω τόσο θυμό,γιατί θέλω να μιλάω πάντα σε ενεστώτα και να λέω “ σ’ αγαπώ”,αντί “ σ’ αγάπησα”.
 Το τραγούδι σου μέσα στο γκρίζο.Γιατί δεν υπάρχει παραμύθι που να απαλύνει τέτοια θλίψη.Ούτε και τραγούδι ασυνήθιστα παρηγορητικό που να αποδομεί την απώλεια και να την μετατρέπει σε χαρά.Το πένθος του θανάτου ή το πένθος του έρωτα  είναι πιο μεγάλο;Mε συμφέρει να λέω του έρωτα ,γιατί αν πω του θανάτου ποτέ δεν θα σε ξεπεράσω.Ποτέ.Θα θάψω τη ζωή μου κάτω από τις αναμνήσεις ενός Μαζί.
  Εν τη απουσία σου θα γυρίζω νοερά πάντα σε σένα.Αν πω την “ απώλεια” λέξη μου,θα ναι σαν να καταριέμαι την ζωή μου.
Δεν υπάρχει απώλεια.Καμία απώλεια.Κατεβαίνω εκεί στον ποταμό για να σε συναντήσω.Τον βλέπω σαν μικρό θεό,παντογνώστη και παντοδύναμο που μέσω μιας φυσικής ενόρασης έχει την ικανότητα να διαβάζει τις επιθυμίες της ψυχής μου.Τον βλέπω σαν ευεργέτη που πάντα τα νερά του θα σε επιστρέφουν σε μένα.Γιατί μου λείπεις,γαμώ τη μίζερή μου θλίψη και σε αφουγκράζομαι μια χαρά εκεί κάτω στην ποταμίσια σιωπή μου.(Και είμαι θυμωμένη,οργισμένη είμαι ,που δεν είπες ούτε “αντίο” ).Κι είναι τέτοιο το νυχτερινό  τοπίο που με ευνοεί να σε κάνω ποίημα.'Ανετα.Ακούς;'Aνετα  σε κάνω ποίημα.Και σε φυλακίζω,σε εγκλωβίζω για πάντα ,ώστε να μην μπορείς να φύγεις από κοντά μου,να το σκάσεις.Σε κάνω λέξεις,σε χύνω στο χαρτί,σε σημειώνω στο μπλοκάκι μου ,σε τυλίγω με στοργή .Ακόμα και στην τσέπη μου σε βάζω.Έτσι να μάθεις να μην παίζεις παιχνίδια ,μωρό μου.’
Εγώ να σε φυλάω ,εσύ να με πυροβολάς
.Εγώ να θέλω έρωτα και συ…Δεν είμαι τρελή.Δεν είμαι τρελή.Εσυ έχεις ξεφύγει τελείως.Συμμαζέψου.Ακούς εκεί!Να με πυροβολάς και να πετυχαίνεις το στόχο με ευκολία.Η ακόμα.χειρότερα…να με κάνεις εμένα στόχο.Ναι,είμαι στο στόχαστρο.'Ελα!Σε παρακαλώ,γιατί έτσι νιώθω.Είμαι στο στόχαστρο μιας μακράς , βασανιστικής -και ενδεχομένως θανατηφόρας-νοσταλγίας.

Ο ΣΙΣΥΦΟΣ 10 (ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ)






(Source: http://bit.ly/21jO3DX.)



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ – ΕΚΔΟΤΗ ΒΑΣΙΛΗ Π. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ



Αλέξης Ζήρας, Μακεδονικές και άλλες παραμυθίες Τα ένδον οδοιπορικά του Βασίλη Καραγιάννη
Βασίλης Βασιλικός, Ο Βασίλης Π Καραγιάννης
Μαρία Κουγιουμτζή, Βασίλης Καραγιάννης Ένας εραστής της Τέχνης
Ο Π. Β. Πάσχος διά τον Β. Π. Καραγιάννη
Αντώνης Κάλφας, Ο λογοτέχνης και εκδότης του περιοδικού «Παρέμβαση» Βασίλης Καραγιάννης: Οφειλόμενος φόρος τιμής στις δύο όψεις ενός αμετανόητα βιβλιόφιλου
Άννα Κουστινούδη, Βασίλης Π Καραγιάννης: Επανεγγραφή με όρους δημιουργίας
Πάνος Θεοδωρίδης, Η ζωντανή Βιβλιοθήκη της Κοζάνης
Μάριος Κυπαρίσσης-Μώρος, Από την εσωτερική βραδυπορία στην ποιητική δημοσιογραφία Σημείωμα για την ποίηση του Βασίλη Π Καραγιάννη
Μάκης Καραγιάννης, Η γραμματική της ειρωνίας
Κατερίνα Κούσουλα, Παραλειπόμενα διευθυντικών εμβιώσεων απροσχημάτιστα κατατεθειμένωνΣτους λειμώνες των βιβλίων ΒΠΚ
Ηλίας Κεφάλας, Στη χιονισμένη Κοζάνη
Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Επιλέγοντας τα προλογύδρια
Αντώνης Ν Παπαβασιλείου, «…την παρακείμενη της πόλεως πολίχνη…» Ήτοι, ο ΒΠ Καραγιάννης και η Λευκοπηγή Κοζάνης σε τέσσερα σπυριά σιτάρι
Έλσα Κορνέτη, Η παρατηρημένη πραγματικότητα στη γλώσσα της μνήμης ΒΠ Καραγιάννης: Ταξιδιωτικό στα βιβλία, μαθητεία στο ταξίδι (Παρέμβαση 2010)
Δήμητρα Β Καραγιάννη, Μεγαλώνοντας με την «Παρέμβαση»
Β Π Καραγιάννης, Φύλλα βιογραφικής χλόης

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΣΩΤΗΡΗ ΣΑΡΑΚΗ
Βιογραφικό
Θεοδόσης Πυλαρινός, «Η ποίηση του Σωτήρη Σαράκη»
Γιάννης Κουβαράς, Στον αχό του χάους Δοκιμασίες και δοκιμές νοηματοδότησής του Σωτήρης Σαράκης, Στιγμή στο χάος, ποιήματα 1999-2010, εκδ, Κουκκίδα 2014
Χριστίνα Καραντώνη, Των μονολόγων λέξεις δειλές Ένας μονόλογος πάνω στους Μονολόγους του Σωτήρη Σαράκη
Κατερίνα Κούσουλα, Διεκδικώντας ταυτότητα ή Νυχτερινά δρομολόγια ζοφερής πραγματικότητας
Χρυσούλα Σπυρέλη, Το ποίημα του Σωτήρη Σαράκη για τον αρχαίο μάντη Μεγιστίαπρόκληση γιανέα συνομιλία
Γιώργος Χ Στεργιόπουλος, Σωτήρης Σαράκης, «Δάφνες επί ματαίω»
Μαρία Πολίτου, Ο ποιητικός «νεκρόδειπνος» του Σωτήρη Σαράκη «Απ' τα βαθιά της μνήμης ξεκινά η υλακή»
Αδημοσίευτα ποιήματα του Σωτήρη Σαράκη

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Βαλεντίνη Χρ Καμπατζά, «Η ανάγνωση ενός βιβλίου ως μέσον διαφυγής από την οικονομική κρίση στην Ελλάδα· ο ρόλος των δημοσίων – δημοτικών βιβλιοθηκών» (μελέτη)
Λένα Παππά, Μηδέν, Η προσωπίδα (ποίηση)
Έρση Λάγκε, Συσκότιση (πεζό)
Γιάννης Βούρος, «Έγκλημα στον ηλεκτρικό» (πεζό)
Δημήτρης Α Δημητριάδης, Ενίοτε στον ύπνο μου, Σπασμένο κέλυφος ταξιδεύω (ποίηση)
Ασημίνα Ξηρογιάννη, Σκηνή από τη ραψωδία Ζ της Ιλιάδας, Με τον τρόπο του Μπρεχτ (ποίηση)
Κωνσταντίνος Π Προδρόμου, Ο κινηματογράφος (πεζό)
Στέργιος Μεχτίδης, Παραλία, Ενδεχόμενα, Η αλήθεια (ποίηση)
Πόπη Πασχαλίδου, Δάκρυ κεχριμπάρι (πεζό)
Φρειδερίκη Εξάρχου, Μελαγχολία, Γίγαντες, Μεταμόρφωση (ποίηση)
Μιχάλης Πάτσης, Η φωνούλα (ποίημα)
Άγγελος Βασιλείου Γιάνναρος, Ο κήπος μου (ποιήμα)

ΒΙΒΛΙΟ

Περικλής Τσελίκης: Ειρήνη Α. Δεντρινού, Τα Διηγήματα, Φιλολογική Επιμέλεια: Θεοδόσης Πυλαρινός, Εκδόσεις Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, Αθήνα 2014
Ανθούλα Δανιήλ: Χρύσα Βλάχου, Εν ώρα λήθης, Εκδ. Θερμαϊ­κός 2013
Γρηγόρης Τεχλεμετζής: Ο από κάτω δρόμος στο βιβλίο Η ζωή στο δρόμο του Μιχάλη Πάτση/αυτοέκδοση/Αθήνα 2015
Δημήτρης Μπαλτάς: Μιχάλης Πάτσης, Καζαντζάκης και Ρωσία, Αθήνα 2013, σελ. 600
Πέτρος Γκολίτσης: Μια μετα-σαχτουρική ακουστική λάμψη. Η ποιήτρια Χριστίνα Καραντώνη. Χριστίνα Καραντώνη, Πάθη συμφώνων, Οι Εκδόσεις των Φίλων, 2014. Χριστίνα Καραντώνη, Κοινοτυπίες, εκδ. Πλέθρον, 1989
Σοφία Παπαχριστοφίλου: Καλλιόπη Εξάρχου: Μάχιμα χείλη, Εκδόσεις Σοκόλη, 2014