Περισσεύει ένα πλοίο
Γαβριηλίδης, 2016
52 σελ.
52 σελ.
***
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
Δεν μοιάζεις με την πόλη που έχω χάσει.
Σε κουβαλούσα τόσα χρόνια
αλώβητη, γενέθλια, ζωντανή,
μα τώρα η μυρωδιά σου μου είναι ξένη
κι ας έχεις το ίδιο όνομα
στους δρόμους και στις πινακίδες.
Πώς να σε αποκαλώ.
Αν δεν ξεκίνησα από εδώ
κι εδώ δεν καταλήγω
τι μου απομένει;
Κύματα,
η ελπίδα του τρελού.
***
ΤΥΧΑΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ
Δοκιμάζω γλώσσες,αλλάζω πατρίδες
επιστρέφω σε άγνωστα κύματα.
Δεν ξέρω τι έγιναν οι γείτονές μου
ούτε τα δέντρα που είχαμε φυτέψει.
Με την παλιά μου αγάπη δεν ζυμώθηκα
δεν μεγαλώσαμε μαζί σ ' ένα άλλο σώμα.
Συναντώ ταξιδιώτες σε κύκλους.
Μου μιλούν με σπασμένη φωνή
και μου λένε,σε οικεία σπεράντο:
«My guest status is infinite».
***
ΣΚΑΡΙ
Το κορμί
πάντα μπαίνει
σε μανίκια στενά
σε φόδρες αλύγιστες
σε κουμπιά που κοντεύουν να σπάσουν.
Δεν χωρά
στα δοσμένα μεγέθη να πάλλεται
και γυμνό δεν μπορεί να πηγαίνει.
Έτσι λέει η ιστορία του.
Τι να το έντυνα
ώστε όταν φυσάει
να μην μένουν επάνω του
οι εποχές και τα κρίματα.
Κι όταν βρέχει να στέκεται
να θυμάται τη δίψα του
να επιστρέφει στον ήλιο
με ολάνθιστο δέρμα.
Δεν έχω παρά
ένα σώμα φωνή
όλο αλάτι στην άρθρωση
Αν όμως είχα
ένα πανί.
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου