notationes /// XEIMΩΝΑΣ 2018 /// Μπλέζ Σαντράρ /// ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΗ

Ξύπνημα

Κοιμάμαι πάντοτε με τα παράθυρα ανοιχτά
Κοιμήθηκα όπως κοιμάται ένας άνθρωπος μόνος
Οι σειρήνες του ατμού και ο πεπιεσμένος αέρας δεν με
ξύπνησαν
Σήμερα το πρωί σκύβω απ’το παράθυρο
Βλέπω
Τον ουρανό
Τη θάλασσα
Τον παράκτιο σταθμό που έφτασα απ’τη Νέα Υόρκη
Το 1911
Η γέφυρα
Και
Αριστερά
Τον καπνό απ’τις καμινάδες τους γερανούς τις λάμπες να κρέμονται
στη σκιά
Το πρώτο τραμ τουρτουρίζει στο παγωμένο ξημέρωμα
Κι όμως εγώ ζεσταίνομαι
Αντίο Παρίσι
Καλημέρα ήλιε

*****

Το Ξενοδοχείο των Ξένων

Ποιο είναι Αγάπη τ’όνομα της αγάπης μου;
Μπαίνουμε και βρίσκουμε νιπτήρα κι ένα στολίδι για
Τα μαλλιά ξεχασμένο στη γωνία
Ή στο μάρμαρο
Της καμινάδας ή πεσμένο
Σ’ένα χώρισμα του παρκέ
Πίσω από την κομμότα
Τ’όνομά της Αγάπη ποιο είναι τ’όνομα της αγάπης μου
Στον πάγο;


*****